ธรรมะ กับงานพัฒนาชุมชน

ปั้นหนอ ปั้นหนอ ............. การปฏิบัติธรรม ภาวนาของพระสงฆ์ ที่ปฎิบัติดี ปฎิบัติชอบ ฆารวาสอย่างเราๆท่านๆทั้งหลาย เห็นแล้วรู้สึกดี นำมาเป็น แบบ อย่าง โดยละความสะดวก สบาย และตั้งอก ตั้งใจปฏิบัติธรรมตามหลักคำสอนของพระพุทธศาสนา เราจะเห็นแบบอย่างการเจริญภาวนาหลายรูปแบบ เช่นเดินจงกรม เห็นพระสงฆ์บางรูปกำหนดจิตให้เป็นสมาธิ ก้มหน้าเล็กน้อย ซ้ายย่างหนอ ขวาย่างหนอ หรือนั่งสมาธิ กำหนดลมหายใจเข้า ออก ยุบหนอ พองหนอ ไปเรื่อยๆ แม้กระทั่งการนอนสมาธิ จริงแล้วแก่นของการเิจริญภาวนา ไม่ได้ถูกจำกัดอยู่แค่การเดินจงกรม นั่งสมาธิ หรือนั่งหลับตาเท่านั้น แต่การเจริญภาวนาเป็นการฝึกสติให้อยู่กับตัวเอง รับรู้การกระทำ พิจารณา ก่อนทำ่ว่า อันไหนผิด อันไหนถูก อันไหน ทำเพื่อประโยชน์ส่วนตน อันไหน ทำเพื่อประโยชน์ส่วนรวม เพื่อความสุขของผู้อื่น กำหนดสมาธิของตนเองตั้งไว้ให้ สัมปะชัญญะเดินตามเข้ามา

มีคำถามมากมายว่า จะปฎิบัติธรรม ไปเพื่ออะไร ทั้งจากสมณเพศ และจากฆราวาส บ้างก็ว่า อยากบรรลุโสดาบัน บ้างว่าอยากเป็นพระอรหันต์ การตั้งคำถาม เพื่อถามว่า จะได้อะไรนี้ พึงอย่าถามจะดีกว่า อย่าเพิ่งไปคิดว่าจะได้อะไรตอบแทนจากการปฎิบัติธรรม เพราะคิดเสร็จมันก็จะเป็นทุกข์ จริงๆแล้วแค่คำว่า มีสัมมาฐิถิ คำเดียว คือมีความคิดดี คิดชอบ ไม่ทำร้ายเบียดเบียนผู้อื่น สามารถตอบคำถามนี้ได้ทั้งหมด ระหว่างการภาวนา ไม่ว่าเราจะทำการใดๆ เดินจงกรม หรือ นั่งสมาธิ แบบพระ หรือ การทำกิจกรรมใดๆ การค้าขายใดๆ หรือบริหารงานในตำแหน่งหน้าที่ต่างๆตามแบบของฆารวาส ถ้าทุกคนมีความคิดดี คิดชอบ ทำให้จิตใจดี พร้อมที่จะทำงาน พร้อมที่ จะสร้างประโยชน์ให้กับผู้อื่น ทำงานอย่างมีความสุข อันนี้ต่างหากที่เราทุกคนจะได้ และเป็นเนื้อนาบุญโลกอย่างแท้จริง งานปั้นที่เขียนโดยจั่วเป็นหัวเรื่องว่า “ปั้นหนอ..... ปั้นหนอ” นั้นเป็นกุศโลบายอันหนึ่งในการภาวนาเพื่อให้จิตใจเราสงบ ให้เกิดสมาธิกับสิ่งที่เราเพียรทำอยู่ตรงหน้า ไม่วอกแวก ไม่สนใจกับสิ่งรอบข้าง นอกจากมือ และงานที่ทำนั้น สมมติว่าเราใช้เวลาว่างในแต่ละวัน หรือวันว่างของเยาวชนมาฝึกปฎิบัติกับงาน ที่ต้องใช้สมาธิลักษณะนี้ อย่างน้อยที่สุด สิ่งที่เราจะได้ คือระหว่างการปั้น การพิจารณาสิ่งที่เราทำไป ปัญญา และสมาธิจะเกิดกับทุกคน ไม่คิดมุ่งร้ายต่อผู้อื่น ไม่เบียดเบียนผู้อื่น เท่ากับเป็นการปฎิบัติภาวนา และสร้างสัมมาฐิถิไปในตัว ถึงแม้จะเป็นช่วงสั้นๆก็ตาม ทั้งยังไม่รวมถึงความภาคภูมิใจในผลงานของเราเอง ของกลุ่ม รวมถึงความสุขที่เราจะได้รับ จากงานปฎิมากรรมที่จะปรากฏออกสู่สายตา สาธารณะชนและคนรอบข้าง ความอิ่มเอิบใจ จะตามมาพร้อมๆกับ การยกระดับจิตใจ โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว จึงอยากเชิญชวนท่านทั้งหลายในที่นี้มาช่วยกันจัดสรรเวลาในยามว่างให้เยาวชนของเรา ร่วมกันเจริญภาวนาฝึกสมาธิด้วยการ ปั้นหนอ .... ปั้นหนอ ... กันเถิด

คุณหญิงณฐนนท ทวีสิน - เข้าเยี่ยมชมกลุ่มนักเรียน โรงเรียนวัดสุวรรณาราม ขณะที่กำลังขมักเขม้นกับการจัดทำงานประติมากรรมจาก วัสดุรีไซเคิล ถือว่า เป็นการให้เยาวชนได้ปฎิบัติธรรม เข้าถึงสมาธิได้อีกวิีืถีทางหนึ่ง